Για πάρα πολύ καιρό, η ΕΕ επικεντρώθηκε στην απαγόρευση. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα, μπορεί κανείς να λάβει την απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης από το 2035, η οποία θεωρείται πλέον άκυρη από ορισμένες χώρες της ΕΕ. Πρέπει να φανταστεί κανείς πόσο πρέπει να κοστίζει η όλη διαδικασία για να περάσει ένας τέτοιος νόμος/απαγόρευση, μόνο για να απορριφθεί και πάλι. Προφανώς, οι πολιτικοί στις Βρυξέλλες ενδιαφέρονται περισσότερο για τη μία απαγόρευση μετά την άλλη, η οποία δεν έχει καν καθοριστεί στο τέλος, παρά για την προώθηση της βιώσιμης έρευνας και επενδύσεων. Πώς θα μπορούσαν να αναχρηματοδοτηθούν αυτές οι επενδύσεις; Όλοι οι υπάλληλοι που πρέπει να πληρωθούν για να αποφασίσουν για την απαγόρευση δεν είναι απαραίτητοι, ώστε να μπορείτε να επενδύσετε τα χρήματα με μεγαλύτερη σύνεση. Το σύνθημα θα πρέπει να είναι: Πρόοδος μέσω της καινοτομίας.